_Ketentuan itu_

merindui yang kejauhan,
mencintai yang sudah pasti,
menempuhi dengan penuh ketabahan,
mengamati hidup penuh erti.

da mule da mood poetic ni.
da lame x reka poem baru kan?
hurm....
ilham neh datang kjap2 je,
skali *tink!* ade idea, trus tulis.
dulu2 slalu lepak blakang pelangi mall petang2, sekadar amek angin,
pen, buku msti ade lam tgn sbb slalunye time tu la ayat2 tu dtg.

skang plak ase sedey bile en.nestum da seminggu lebey berada dikejauhan.
semalam die gtaw berita yg baik+buruk bg kitorg.
die ckp, kontrak keje die dpt smbung smpai setahun.
so, die akn jd warga kl tu for few more months. +_+

aku xtaw nak respon camane,
tp aku bsyukur sbb die dimurahkan rezeki.
tp sedey bile tmbah lame xdpt jumpe die.
die pn cam berat hati nk gtaw,
die phm aku xsuke die dok jauh.

tp aku tetap hepi utk die dan sokong die dr blkng.

sajak ke ape atas tu ek?
aku pown da lupe.
tp aku suka kumpulkan kata2, yg mmberi kesimpulan perasaan.
sesape yg phm poem atas tu, kongsi2 la ea pndpt awk. hehe.

p/s : blog aku ni mmg da mcm blog syok sdiri. pnuh gmbr aku je.
xde art lngsung. haha
aku mmg xkreatif. kalo xske, sowiey ea! :p